ਤੇਲ ਧੁੰਦ ਵੱਖਰੇਵੇਂ ਨੂੰ ਬਦਲੇ ਬਿਨਾਂ ਦੇ ਖ਼ਤਰੇ

ਵੈਕਿਊਮ ਪੰਪ ਦੇ ਤੇਲ ਧੁੰਦ ਵੱਖਰੇਵੇਂ ਨੂੰ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਨਾ ਬਦਲਣ ਦੇ ਮੁੱਖ ਖ਼ਤਰਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਪੂਰੇ ਸਿਸਟਮ ਦਾ ਦੂਸ਼ਿਤ ਹੋਣਾ ਹੈ। ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਵੱਖਰੇਵੇਂ ਵਿੱਚ ਭਰਾਅ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅਸ਼ੁੱਧੀਆਂ ਨਾਲ ਸੰਤ੍ਰਿਪਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਪੰਪ ਦੀ ਕੁਸ਼ਲਤਾ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਵੈਕਿਊਮ ਪੰਪ ਲੋੜੀਂਦਾ ਵੈਕਿਊਮ ਦਬਾਅ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਘੱਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸੰਭਾਵਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸੰਚਾਲਨ ਦੀ ਸਮੁੱਚੀ ਉਤਪਾਦਕਤਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਦਤੇਲ ਧੁੰਦ ਵੱਖ ਕਰਨ ਵਾਲਾਇੱਕ ਰੁਕਾਵਟ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤੇਲ ਅਤੇ ਹੋਰ ਲੁਬਰੀਕੈਂਟਸ ਨੂੰ ਐਗਜ਼ਾਸਟ ਸਿਸਟਮ ਵਿੱਚ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣ ਤੋਂ ਰੋਕਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਸੈਪਰੇਟਰ ਨੂੰ ਨਿਯਮਿਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਨਹੀਂ ਬਦਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੇਲ ਇਸ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪੂਰੇ ਵੈਕਿਊਮ ਪੰਪ ਸਿਸਟਮ ਨੂੰ ਦੂਸ਼ਿਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਨਾਲ ਤੇਲ ਦੇ ਲੁਬਰੀਕੇਟਿੰਗ ਗੁਣਾਂ ਵਿੱਚ ਕਮੀ ਆ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਪੰਪ ਦੇ ਹਿੱਸਿਆਂ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਘਿਸਾਅ ਆ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਇਸ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਮਹਿੰਗੀ ਮੁਰੰਮਤ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜਾਂ ਵੈਕਿਊਮ ਪੰਪ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਦਲਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ।

ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਟੀਤੇਲ ਅਤੇ ਗੈਸ ਸੈਪਰੇਟਰ ਨੂੰ ਬਦਲਣ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲਤਾ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਵੈਕਿਊਮ ਦੀ ਗੁਣਵੱਤਾ 'ਤੇ ਮਾੜੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਸੈਪਰੇਟਰ ਬੰਦ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਗੈਸ ਹਟਾਉਣ ਦੀ ਕੁਸ਼ਲਤਾ ਨੂੰ ਘਟਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਗੈਸ ਦੀ ਗੁਣਵੱਤਾ ਮਾੜੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਦੂਸ਼ਿਤ ਗੈਸ ਸਿਸਟਮ ਵਿੱਚ ਅਸ਼ੁੱਧੀਆਂ ਨੂੰ ਦਾਖਲ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਪ੍ਰੋਸੈਸਿੰਗ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਅਸੰਤੋਸ਼ਜਨਕ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ ਜਾਂ ਉਤਪਾਦ ਦੀ ਗੁਣਵੱਤਾ ਨਾਲ ਸਮਝੌਤਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਕੁਝ ਉਦਯੋਗਾਂ ਵਿੱਚ,ਜਿਵੇ ਕੀਫਾਰਮਾਸਿਊਟੀਕਲ ਜਾਂ ਇਲੈਕਟ੍ਰਾਨਿਕਸ ਨਿਰਮਾਣ, ਜਿੱਥੇ ਸਖ਼ਤ ਸਫਾਈ ਮਾਪਦੰਡ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹਨ, ਸੈਪਰੇਟਰ ਨੂੰ ਨਾ ਬਦਲਣ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਹੋਰ ਵੀ ਗੰਭੀਰ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਤਪਾਦ ਦੇ ਨੁਕਸ ਜਾਂ ਸੁਰੱਖਿਆ ਖਤਰੇ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।